ในสงครามเวียตนาม ผบ.ทหารเวียตนามเหนือได้แจกใบปลิวเพื่อเป็นเตือนทหารเวียตนามเหนือ,เวียตกงและเวียตมิน “ถ้าหากปะทะกับกองกำลังไม่ทราบฝ่ายให้พวกทหารระลึกไว้ว่า
1.หากปะทะกับศัตรูที่ยิงกับเราแล้วหยุดยิงเป็นระยะๆ มีปืนใหญ่ยิงคอยหนุนนั่นคือ “ทหารอเมริกัน”
2.หากปะทะกับศัตรูที่ยิงต่อสู้กับเราแล้วหมอบคลานต่ำนั่นคือ “ทหารเวียดนามใต้”
3.หากปะทะกับศัตรูที่ยิงต่อสู้กับเราแล้วอยู่กับที่ไม่เคลื่อนไหวคือ “ทหารลาว”
4.หากปะทะกับศัตรูที่ยิงต่อสู้กับเราแล้วไม่มีปืนใหญ่หรือเครื่องบินมาสนับสนุนแต่ไม่รู้จักหยุดยิง ไม่รู้จักหมอบ ไม่รู้จักถอย เอาแต่วิ่งเข้าใส่ บางรายยิงไม่ตาย บางรายยิงไม่เข้า จงรู้ไว้นั่นคือ……..”ทหารไทย”ให้หนีทันที
ณ ฐานที่มั่นทหารเสือพรานของไทย ที่เวียตนามใต้ ทหารเวียตนามเหนือพยายามตีฐานนี้หลายสิบครั้งแต่ก็ไม่แตก จึงส่งกองพันที่ 21 ให้มาตี ซึ่งกองพันนี้เป็นกองพันเดียวของทหารเวียตนามเหนือที่ไม่เคยพ่ายแพ้ต่อกอง กำลังอื่นทั้ง อเมริกันและเวีตนามใต้ กองพันนี้ขึ้นชื่อที่สุดด้านความโหดร้าย จนเป็นที่กล่าวขานกันทั่ว กองพันที่ 21 จำนวน 600 คน ได้เข้าตีฐานทหารไทยโดยที่ทหารไทยยังไม่ได้ตั้งตัว ซึ่งทหารไทยมีกำลังเพียง 150 นาย จึงเป็นการสู้แบบ 5 ต่อ 1 ใช้เวลาปะทะกันเพียง 1 ชั่วโมงทหารเวียตนามเหนือแตกพ่ายไป ผลจากการสู้รบฝ่ายข้าศึกตาย 453 ศพและบาดเจ็บสาหัสจนไม่สามารถหนีได้ 16 นาย ทหารไทยตายเพียง 1 ศพและบาดเจ็บเล็กน้อย 5 นาย การปะทะครั้งนี้เป็นที่กล่าวขวัญไปทั่ว จน ผบ.ทหารเวียตนามใต้และทหารอเมริกันประกาศทางวิทยุสดุดีวีรกรรมของทหารไทย ครั้งนี้ 1 อาทิตย์ต่อมาผู้บังคับกองพันกล้าตายที่ 21 ของเวียตนามยิงตัวตายในบังเกอร์เพื่อหนีความอับอาย ส่วนทางด้าน นายทหารเสือพรานไทยได้รับเหรียญกล้าหาญ 35 คน
Source: http://www.ruk-yim.com/930